New Orleans, Daytona bike week

Donderdag 4 maart vertrokken Guido en ik met de auto naar New Orleans. Deze stad (de grootste stad van Louisiana) staat bekend om orkaan Katrina, die daar in 2005 grote verwoestingen aanbracht. Ook kwam de stad hierdoor onder water te staan. Het was een hele rit van ruim 1300 km. Na een aantal keer gestopt te hebben voor tanken en eten, kwamen we dezelfde dag nog aan omstreeks half 10. Aangezien we ook niet precies wisten waar we het beste konden verblijven, hadden we maar een hotel in het zakelijke gedeelte van de stad opgezocht. Het eerste en beste hotel wat we tegen kwamen (het Marriott) zag er wel aardig uit. Er bleken overigens 4 Marriott hotels in diezelfde straat te liggen.

Nadat we onze kamers hadden opgezocht kon ik eindelijk weer eens in bad, dat was ook alweer een aantal maandjes geleden. (ps ik ben tussendoor nog wel een paar keer onder de douche geweest;). Slapen ging vanzelf. We hadden immers al een hele reis achter de rug. Misschien kwam het wel door kingsize bedden die we hadden, maar goed.

De volgende ochtend hadden we een rondtour gepland door de stad. Hierdoor kregen we in een aantal uren een mooie indruk van de stad en de verwoestingen die Katrina daar aanrichtte. Na een bak koffie vertrokken we met de bus voor de rondrit. We kwamen door verschillende wijken van de stad. Ook stopten we bij een van de oudste begraafplaatsen van de stad, waar bovengrondse graven waren. Mensen die rijk waren hadden een eigen familiegraf. Arme mensen werden in een ‘’muur’’ geplaatst.

80% van de inwoners zijn inmiddels teruggekeerd na orkaan Katrina. Op dit moment keren nog steeds vele oud bewoners terug. Mede hierdoor is de stad nu een van de snelst groeiende steden van Amerika. In sommige wijken, met name direct aan de kust, staan nog vele huizen leeg. Deze woningen zijn niet opgeknapt. Er zitten gaten in de daken, waardoor inwoners op het dak klommen om gered te worden door helikopters. Ook werd er op de gevel van elke woning met verf geschreven door de hulpdiensten. Er werd o.a. opgezet door welke hulpdienst de woning was doorzocht, of en hoeveel mensen er aanwezig waren en in welke richting de hulpdiensten verder gingen. Hierdoor kwam er toch een overzicht in de chaos destijds voor de hulptroepen. Op vele woningen zijn deze aantekeningen nog steeds te zien.

Inmiddels zijn er vele nieuwe woningen gebouwd. Veel van deze woningen zijn identiek aan elkaar en hebben elk een eigen kleur, wat vooral voor de postbode wel handig is. Deze nieuwe woningen worden verkocht voor maar $ 70.000 (ongeveer € 50.000). De vele, vooral arme bevolking in verwoestte wijken, krijgen hierdoor een nieuwe kans op een bestaan op te bouwen.

New orleans is ook de stad van de jazz muziek. Er zijn verschillende bekende cafés waar elke avond live muziek is. Veel van deze cafés zijn erg klein en aan de buitenkant nauwelijks herkenbaar als café.

In de namiddag vetrokken we weer uit New Orleans richting Daytona, waar de 69^e bikeweek werd gehouden. Het kwam mooi uit want we kwamen toch langs Daytona als we naar West Palm Beach reden. Diezelfde dag hebben we nog ongeveer 900 km terug gereden en geslapen net na de plaats Jacksonville. De volgende ochtend reden we nog ongeveer 100 km verder tot aan Daytona Beach. Hier moesten we even zoeken waar het ‘’te beleven’’ was. Het leek in het begin niet zo heel moeilijk, omdat we maar achter de vele motorrijders aan reden. Het viel later toch wat tegen, want iedereen reed maar ergens heen. Maar goed uiteindelijk toch nog vrij snel gevonden. Het was in een straat tegenover het Hilton hotel aan het strand.

Vele duizenden motorrijders, met name Harley’s, waren op dit evenement afgekomen want, een vent zonder Harley is geen vent. Het was een mooi gezicht om te zien. De een was nog gekker als de ander. De felle zon, dikke motoren die constant rondreden, halfnaakte getatoeëerde dansende vrouwen, live muziek en hotdog tenten maakten het tot een mooi geheel. De sfeer onder elkaar was er super. Na een aantal uren daar rondgewandeld te hebben vertrokken we weer naar West Palm. Op de terugweg kwamen we ook nog langs de Daytona speedway. Daar was een soort markt met vele tentjes die van alles en nog wat verkochten. Ook langs de snelweg was een compleet campingterrein ingericht waar vele motorrijders enkele nachten doorbrachten. S‘avonds om 7 uur waren we weer thuis van 3 mooie dagen.

Inmiddels is de nieuwe (en laatste) term alweer 2 weken geleden begonnen. De vakken zijn wel redelijk te doen. Alleen het vrijdagvak duurt de hele dag (van 8 tot 5), dus dat is wat lang. Gelukkig is dat maar voor 5 weken. Het gaat snel nu. Ook het weer knapt aardig op, wat de tijd nog sneller doet gaan…

Groetjes,

Mark