3 maart, Cruise Bahama's

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver, een retourtje Bahama's.

We vetrokken met 5 man 's ochtens om 10 uur vanuit West Palm Beach naar de haven van Orlando. Eerst op school nog wat ontbeten en om half 1 waren we bij de haven. Daar hadden we eerst onze koffers afgegeven en vervolgens de auto geparkeerd. Voordat we aan boord gingen kregen we onze ''sailpassen'', een creditcard, toegangsbewijs en deursleutel ineen. Nadat onze paspoorten gecontrolleerd waren konden we aan boord, het wachten duurden gelukkig niet lang. Omdat we Amerika uitgingen moesten we ook door een metaaldetector en langs de douane.

Als eerste onze ''hut'' opgezocht, deze lag op dek 3. Een nette kamer van +/- 2.5 bij 5 meter. niet erg ruim maar goed, het was toch alleen maar om te slapen en de bedden lagen goed kwamen we 's nachts achter. Om een uur of 4 werd er een (verplichte) rampenoefening gehouden en moest iedereen naar dek 7 waar de reddingssloepen zich bevonden. Daar werd gecontrolleerd of iedereen aanwezig was en werden instructies gegeven wat te doen als er een evacuatie plaatsvindt.

Na deze oefening hebben beetje rondgelopen door het schip en toen werden we opgeroepen voor de ''sail-away party'' op dek 11. Op dit deels open dek lag het zwembad en bubbelbaden, diverse bars en was een bandje typische vakantiemuziek aan het spelen. Ook konden we vandaar mooi over de haven kijken en konden we mooi zien hoe we om half 5 wegvaarden. 2 man uit onze groep lagen toen al in het bubbelbad met een biertje in hun hand... Het duurde precies een half uur voordat we open zee bereikten.

Later op de avond hadden we in een van de restaurants aan onze vaste tafel gegeten. Iedere tafel had 1 vaste ober en 1 ''hulpje''. De bediening was enorm gastvrij. Het waren vooral buitenlandse bedienden (afkomstig uit 26 landen). Daarna hadden we nog in een bar wat gedronken. Ook daar was een band aan het spelen met vooral bekende nummers. Erg gezellig. Vervolgens nog even de disco in geweest en gingen we rond 1 uur naar bed. Slapen ging vanzelf...

De volgende dag kwamen we om 11 uur aan op Nasau Bahama's. Een klein eilandje van 21 bij 15 mile, iets kleiner als texel. Het was prachtig weer, de zon scheen vollop en het water was mooi lichtblauw. Er lagen al drie andere cruiseschepen en er was nog plaats voor 1, wij dus. Van mijn kamergenoot (die al een cruise gedaan had) hadden we gehoord dat een scooter huren de beste methode was om het eiland te verkennen, dus zouden we dat maar gaan doen. Er zaten wel 5 verhuurbedrijfjes naast elkaar, dus dat was vrij snel geregeld, het was ook niet zo duur.

Waarom het niet te duur was kwamen we al snel achter. Eerst moesten we op een klein stukje asfalt van 2 meter breed en 30 meter lang ofzo (tussen een gebouw en een hekwerk in) een proefritje maken. Er waren verschillende personen die al tegen dat hekwerk aan donderden maar goed, ze konden toch gaan rijden. Omdat onze scooters eerst nog uit het depot gehaald moesten worden, moesten we even wachten. En daar kwamen het dan, een wrak van een bakwagentje kwam aanrijden met nog in slechtere staat verkerende scooters... en die waren voor ons. Aan al die scooters (van 150 cc die dus aardig hard liepen) mankeerde van alles. Bij mijn scooter bleef het gas hangen, deed de achterrem het niet en de voorrem half. De mijlenteller en tankmeter kwamen ook niet meer van hun plek af. Gelukkig deed de toeter het nog, want die had je wel nodig daar op straat.

Maar goed, elke scooter die daar rondreed zag er ongeveer hetzelfde uit dus het zal wel goed zijn. Wij aan het rijden. Even wennen aan het verkeer, want op Nasau wordt links gereden. Het was inderdaad de beste manier om het eiland te ontdekken. Langs de kust was het allemaal prachtig, met mooie winkels, stranden en wegen. Maar zodra je het binnenland in ging was het een grote armoede. Wegen waar enorme gaten in zaten, krotten van huizen en vrijwel alle auto's die er rondreden zouden bij ons allang op de sloop gelegen hebben. Nog nooit zo'n armoedige en chaotische rotzooi meegemaakt als daar. Het complete eiland moet het hebben van het toerisme, want ander werk is er niet. Er heerst desondanks een enorme werkloosheid onder de (zwarte) bevolking.

We hebben het complete eiland rondgereden in 3 uur tijd. Hebben geluk gehad dat we niet beroofd zijn in wijken waar je beter niet komt, kwamen we later achter. Maar goed, desondanks hebben we wel enorm veel lol gehad op onze zelfmoordmachines. Ze trokken als een malle en remden voor geen meter, maar het had wel iets.

Omsteeks half 6 gingen we weer aan boord en om zes uur lagen we weer in de jacouzie. We konden pas eten om half 9 dus kwamen we pas om 8 uur het water uit. Wel erg mooi om vanuit daar de zonsondergang te zien.

De volgende dag zouden we naar Cococay gaan, een klein prive eiland van de Bahama's. Helaas kregen we 's ochtens te horen dat de zee te ruig was en dat de bootjes die ons naar het eilandje zouden varen niet vaarden. (we lagen voor anker) Het zou te gevaarlijk zijn. Dit was wel erg jammer. We vaarden nu rechtstreeks terug naar Orlando, maar dan met 10 knopen per uur ipv 18, zodat we toch op de oorspronkelijk tijd terug zouden zijn. Er was gelukkig voldoende entertaiment aan boord en ook de jacouzie liet ons niet in de steek. Het eten aan boord was inbegrepen en we konden heel de dag door eten. die dag hadden we 4 keer gegeten...

Maandagochtend waren we om 7 uur weer terug in Orlando en moesten we tussen half 8 en half 10 het schip verlaten. Eerst hadden we aan boord nog ontbeten en omstreeks 1 uur waren we weer terug in West Palm Beach. Een enorme leuke ervaring rijker.

Deze week ben ik nog vrij en hoogstwaarschijnlijk ga ik samen met nog iemand naar New Orleans rijden. Deze plaats was een aantal jaren geleden in het nieuws vanwege oorkaan Katrina die daar woedde. De stad zou nu nog steeds verwoest zijn en de bewoners zouden massaal vertrokken zijn. Een spookstad zou er van over zijn. De stad ligt hier 1200 km vandaan en we rijden dan door Louisiana, Missisippi, Alabama en Georgia om wat te ''sightseëingen''. Ik ben benieuwd

Inmiddels heb ik ook de cijfers terug gekregen en die waren erg meegevallen. Zelfs nog een stuk hoger als de vorige term wat ik niet verwacht had. Volgende week dinsdag beginnen we helaas al weer aan onze laatste term (van 10 weken). Het gaat snel voorbij.

Tot volgende week!

Mark